Salar de Uyuni jeeptocht

Voor diegenen die ècht geen tijd hebben om 3 tot 4 dagen van dit gebied te genieten, is er toch de mogelijkheid om het zoutmeer van Uyuni te aanschouwen in één dag. Vanuit Uyuni vertrek je per landcruiser en al snel bevind je je op de immense witte vlakte. Je rijdt langs een klein gehuchtje waar de bevolking zich volledig heeft toegelegd op de winning van zout: hier wordt het zout afgeschraapt van de dikke laag en te drogen gelegd in de vorm van tientallen zoutbergjes. Na een aantal dagen wordt het zout verder gedroogd in ovens, om vervolgens gezuiverd te worden. Tenslotte wordt het ingepakt en weggevoerd naar de markt. Deze uiterst simpele productieweg valt in bijna één oogopslag te zien tijdens het korte bezoek aan de fabriekjes ter plekke.

Na het bezoek aan Colchani is het zonnebril op en rijdt je echt het zoutmeer op. Je zult versteld staan om een dermate grote, compleet platte, hagelwitte vlakte aan te treffen die een erg surrealistisch uiterlijk heeft. Uren rijd je over het zoutmeer maar het lijken minuten. Als puisten rijzen aan de horizon her en der eilanden op uit het wit. Eén van deze eilanden wordt steeds groter en komt steeds dichterbij: Isla de los Pescadores, waar de jeep aan land gaat en er geluncht wordt. Je hebt hier ruim de tijd om te genieten van het bizarre uiterlijk van het eiland; het staat werkelijk vol met metershoge cacti en kleinere planten. Her en der vliegt een Andesvink van bloem naar bloem. Een korte wandeling over het eiland brengt je aan de top van deze kleine heuvel, waar je een schitterend uitzicht hebt op het eiland met de cacti in het decor van een vlakte dat er misschien nog het meest uitziet als een kolossale plas melk. Dit beeld staat voor het leven in je geheugen gegrift.

Na de lunch stap je weer in de landcruiser en wordt je teruggereden richting Uyuni. Als er tijd over is, rijdt de chauffeur nog langs het treinenkerkhof, waar je de tijd krijgt om wat rond te lopen langs oeroude en verweerde stoomlocomotieven.

De 3 daagse jeeptour stelt reizigers in staat, naast uiteraard het genieten van de prachtige gebieden waar je doorheen reist, om Bolivia te verbinden met Chili. Je kunt, vice versa overigens, van Uyuni via het zoutmeer, Laguna Colorada en Laguna Verde langs alle hoogtepunten tot aan San Pedro rijden in Chili, om daar je reis voort te zetten richting Santiago of Arica in Noord Chili.
Als je in Bolivia blijft, voert de 3 daagse Uyuni tour je tot Laguna Colorada en mis je dus nog Laguna Verde, de Salvador Dalí rotsen en de fosforbronnen. Daarmee is voor Bolivia-reizigers de 4 daagse Uyuni tour de mooiste optie, voor de doorreizigers naar Chili is 3 dagen perfect.

De eerste dag van de excursie staat beschreven in de 1 daagse jeeptour. Na Isla de los Pescadores rijd je evenwel niet terug naar Uyuni, maar wordt de tocht voortgezet en buig je af naar het zuiden. Nog even bevindt je je op de vlakte, maar uiteindelijk maakt deze plaats voor het desolate en kleurrijke landschap dat het decor vormt voor de komende dagen. Eerst ben je nog vertrouwd met het landschap dat je rondom Uyuni gewend bent, naarmate je zuidelijker komt wordt het droger en droger. Al snel bereik je het dorpje van overnachting: meestal is dit Colcha K, het kan ook San Juan of een ander dorpje zijn. Stuk voor stuk karakteristieke Andesdorpjes met lieflijke kerkjes die zich ver van de bewoonde wereld bevinden en die oude schoolruimten of andere gebouwen beschikbaar hebben gesteld voor de toeristen om in te overnachten. Stel je niet al te veel voor van deze overnachtingsplaatsen: de bedden zijn uiterst eenvoudig en de spiraalmatrassen zakken wat door, er is geen verwarming aanwezig maar er liggen wel stapels wollen dekens op elk bed en de sanitaire voorzieningen zijn uiterst eenvoudig te noemen. Een heerlijke maaltijd wordt bereid door de meegereisde kok waarna of waarvoor je nog tijd hebt om een kijkje te nemen in het dorpje of bij de lama-koralen.

Al vroeg wordt je gewekt de 2e dag om te ontbijten. Vandaag staat een lange rit van 200-250 kilometer op het programma door het desolate landschap van zuidwest Bolivia. Onderweg kom je de eerste lagunes tegen die het gebied rijk is; mineraalrijke plassen waarvan de meeste een populatie flamingo’s huishouden. Het is onwerkelijk om op deze hoogte (je bevindt je op ongeveer 4000 - 4500 meter inmiddels!) en in deze barre omstandigheden deze vogels tegen te komen die toch meer worden geassosieerd met een tropische omgeving. Naast deze lagunes geniet je deze dag van de steeds droger wordende omgeving, de vulkanen waar je langsrijdt hebben diep roodbruine kleuren afgewisseld met gele en groene tinten; resultaat van de vele mineralen die de bodem rijk is en een wonderschoon gezicht vormend tegen de azuurblauwe lucht.

Tegen het einde van de middag kom je aan bij Laguna Colorada. Je hebt inmiddels meerdere meertjes gezien onderweg, maar dit meer overtreft qua schoonheid al de voorgaande bij elkaar. De weersomstandigheden moeten een beetje meezitten, maar vaak genoeg staat er voldoende wind om ervoor te zorgen dat de algen in het meer dermate in beweging worden gebracht om het meer zijn typische scharlakenrode kleur te geven. Als klap op de vuurpijl leven ook hier vele flamingo’s die zich tegoed doen aan de algen in het meer. Vòòr het eten heb je meestal nog even tijd om langs het meer te wandelen, maar neem een jas mee want op het moment dat de zon achter de bergen verdwijnt valt de temperatuur met 10 graden omlaag! Na het eten maak je je op voor een koude nacht, hier zit je op ongeveer 5000 meter en kan het ’s nachts makkelijk 20 grazen vriezen!

Wederom sta je op dag 3 vroeg op. Diegenen de 3 daagse Uyuni - Laguna Colorada - Uyuni tocht hebben geboekt, rijden via de plaatsjes Alota en San Cristóbal door het immer prachtige landschap weer terug naar Uyuni. Diegenen die doorreizen naar San Pedro de Atacama in Chili, bereiken na 40 minuten verder zuidwaarts een volgend meer, waar voor de liefhebbers de mogelijkheid is om de badkleren aan te trekken en zich te begeven in het warme water dat hier aan de rand van het meer aan de oppervlakte komt. Tijdens het ontbijt geniet je hier van dit stomende water, terwijl slechts enkele meters verderop het ijs op het water ligt! Vervolgens voert de tocht je langs wèèr een zeer bijzonder natuurfenomeen: het Sol de Mañana geiserbassin. Van echte geisers is hier geen sprake, maar je loopt door een veld van her en der kolkende, stomende en kokende modderpoelen. Soms vliegen de modderspetters je om de oren en het veld riekt constant naar fosfor. Even verderop spuit een enorme stoomfontein tientallen meters in de lucht.

Verder zuidelijk wordt het landschap steeds droger en surrealistischer totdat je je inderdaad in de wereld waant die de beroemde schilder Salvador Dalí uitbeeldde in zijn schilderijen. Niet voor niets is een grote rotsformatie waar je langsrijdt naar deze schilder vernoemd. Voor diegenen die dan nòg niet onder de indruk zijn van dit alles staat de Laguna Verde op het programma. Evenals bij de Laguna Colorada is het even afhankelijk van de wind, maar is die aanwezig (wat vaak het geval is), gaan ook in dit meer de mineraaldeeltjes en algen zich in beweging zetten en krijgt het meer een turquoise groene kleur die je naar adem doet snakken. Werkelijk schitterend gelegen is dit meer met op de achtergond de perfecte kegelvorm van de vulkaan de Licuncabur, die op Chileens grondgebied ligt.

Nog maar even verderop ligt de grens met Chili, waar je afgezet wordt, door de douane heen moet en opgewacht wordt met een busje om aan de grote afdaling te beginnen je daalt zo’n 3000 meter af naar San Pedro). Deze douanepost is van de eenvoudigste in zijn soort: een compleet verlaten streek met één gebouwtje en een slagboom, waar je zowel links en rechts voor honderden kilometers vrij langs kan rijden. Maar jij hebt je Chileense stempel nodig dus vervoeg je je netjes in de rij om jezelf hier uit Bolivia te schrijven. Kilometers na deze grenspost voel je iets heerlijks onder je wat je al dagen niet gevoeld hebt: asfalt! Een korte rit rest je nog tot San Pedro de Atacama.

Nogmaals voor de duidelijkheid kan deze rit ook plaatsvinden vanaf San Pedro in de richting van Uyuni.

Zie voor uitgebreide beschrijving de 1 en 3 daagse excursie:
De vierdaagse tour wordt het meest uitgevoerd in omgekeerde richting als beschreven bij de 1 daagse en 3 daagse excursie: op dag 1 rijdt je direct vanuit Uyuni via de plaatsjes San Cristóbal en Alota tot aan Laguna Colorada. Een lange, maar mooie reisdag.
Dag 2 rijd je door naar Laguna Verde (zie beschrijving 3 daagse jeeptour) en weer terug.
Dag 3 rijdt je van Laguna Colorada naar Colcha K.
Dag 4 rijdt je via het zoutmeer naar Uyuni.

Als je door het dan al verlaten landschap vanuit Potosí of La Paz Uyuni bereikt, het je nog geen idee van de onwerkelijke wereld die zich àchter dit godsverlaten plaatsje ligt.

Uyuni ligt aan de rand van het gelijknamige zoutmeer, dat met zijn meer dan 12000 vierkante kilometers de grootste vlakte is in zijn soort. Een platte sneeuwwitte vlakte tot aan de horizon strekt zich voor je uit als je op het punt staat het meer op te rijden. De benaming zoutmeer komt op dat moment vreemd over: het grootste gedeelte van het jaar is er niet echt van een meer sprake, maar van een enorme plakkaat zout dat als het ware op een dun waterlaagje drijft. Het zoutmeer is, evenals de rest van de meren en meertjes ten zuiden en noorden hiervan, ontstaan in de periode dat het Andesgebergte in geologisch zeer korte tijd gevormd werd en opgestuwd werd door de botsing van het continent tegen de oceanische plaat. Een enorme binnenzee ontstond, rijk aan mineralen en natuurlijk zout. Omdat deze binnenzee geen afvoerrivieren kende en er in het gebied vrijwel nooit noemenswaardige regen viel en valt, is deze in de loop van de miljoenen jaren bijna volledig maar gelijkmatig opgedroogd. De mineralen uit de grond en het zout dat zich in het water bevond bleven over en werden via water- en winderosie in de laagste gedeeltes van de vlakte afgezet. Het resultaat is een aaneenschakeling van aan de ene kant het zoutmeer en aan de andere kant vele meertjes die stuk voor stuk anders gekleurd zijn. De setting is ook imposant: de roodbruine vulkanen die een perfecte kegelvorm hebben en de gortdroge uitgestrekte zandvlaktes in allerlei kleuren steken fel af tegen de diep-azuurblauwe lucht. De kans is groot dat je onderweg groepen vicuñas tegen het lijf loopt. Tesamen vormt dit alles een uniek tafereel dat dermate mooi is dat het als één van de hoogtepunten van Zuid Amerika kan worden gezien, en een willekeurige reis naar Bolivia mag eigenlijk niet afgesloten worden zonder bezoek aan dit gebied.

Wellicht nòg wonderbaarlijker ziet het meer eruit als het geregend heeft; een vrij contstante factor in de periode december - maart, waarbij vooral januari een regenmaand is. Tijdens de regens kan het water nergens heen en dringt ook niet door de watervaste zoutlaag heen, zodat er over het gehele oppervlak van het zoutplateau een 10 tot 40 centimeter diep laagje water komt te staan. De vlakte verandert door de witte ondergrond en deze ondiepe waterlaag in een spiegeloppervlakte zó groot dat je het einde niet kunt zien. En je kúnt het einde ook niet zien, want de horizon gaat door de perfecte spiegeling van de lucht en wolken met de grond volledig op in het niet. Het lijkt of je boven de wolken vliegt, met dien verschillen dat de bergen die je ziet als kegels in de lucht lijken te drijven. Je kunt niet anders dan concluderen dat je je in een wereldwonder bevindt.